پشت لبخند های مصنوعی
پسرم
حواست باشد
هرگز
لبخند های ملیح
و معصومانه ی عروسکان مهربان را باور نکن
دیشب که تو نبودی
من دیدم که هر کدام از آنها
گرگان درنده ای شده بودند که
بره های معصوم صداقت را می دریدند
و کف طویله های شبانه
پر از خون آدمهای بی گناه بود
و موسیقی پاپ
زوزه های آنها را استتار می کرد
یادت باشد
پشت هر لبخندی
ممکن است خنجری باشد!
هر گاه نتوانستی باور کنی
به بالین من بیا
و زخم های مرا بشمار...!
نویسنده حبیب یزدانی
غزل ترکی